با اصطلاحات ضروری در سفر به اندونزی آشنا شوید - هیو بلاگ

بسیاری از گردشگران، قبل از بازدید از کشور اندونزی، یک فهرست بلندبالا از جاذبه های دیدنی، غذاهای محلی و تجربیات بومی ای که قصد دارند ببینند یا امتحان نمایند، دارند. اما مطمئن باشید که بدون دانستن اصطلاحات اولیه به زبان آن ها که در سفرهای شما بسیار مفید و کاربردی هستند، آماده سازی شما برای سفر، تکمیل نخواهد شد.

کلمات و اصطلاحات ضروری، ممکن است در فهرست وسایل بسته بندی شما نباشند، اما مطمئن باشید که آن ها بخش مهمی از برنامه سفر شما هستند. سوال پرسیدن درباره آدرس، ممکن است شما را از یک نقطه به نقطه دیگر برساند؛ اما اگر بتوانید این درخواست را به زبان آن کشور انجام دهید، ممکن است یک دوست نو پیدا کنید یا حداقل با یک لبخند معروف اندونزیایی روبه رو شوید.

آموختن اصطلاحات اولیه زبان کشور اندونزی، نه تنها یاری شایانی برای شما در سفر خواهد بود، بلکه علاقه و احترام واقعی شما را به مردم محلی نشان خواهد داد. باهاسا (Bahasa) به زبان اندونزی، به معنای زبان است. به همین دلیل، خبرنگاران میخواهد 21 اصطلاح ضروری و اساسی که در سفر به اندونزی به کارتان خواهد آمد را به شما بیاموزد، پس با ما همراه باشید.

سلام، تعارف و کلمات ضروری

1. پِر می سی (Permisi): ببخشید

پِر می سی، به معنای ببخشید، یک اصطلاح اندونزیایی است که باید آن را قبل از تعامل اولیه با یک فرد به کار ببرید تا توجه او را به خودتان جلب کنید. پِر می سی، در موقعیتی که در یک مکان گردشگری شلوغ، جلوی راه کسی را سد می کنید، نیز به کار می رود.

2. تِری ما کا سی (Terima kasih): تشکر می کنم

هیچ لطفی نیست که ارزش یک تشکر را نداشته باشد. هر زمان که یک محلی به شما در پیدا کردن آدرس، یاری کرد یا یا بعد از دریافت کالای خود در یک فروشگاه محلی، با لبخندی بر لب بگویید: تِری ما کا سی.

3. یا - تیداک (Ya - Tidak ): بله - خیر

یا - تیداک (بله و خیر، به ترتیب)، کلمات تایید و نفی نماینده ای هستند که در زمان پاسخ به ما یاری می نمایند؛ چه یک پیشنهاد سخاوتمندانه برای کالاها باشد و چه خدمات یا دعوت به یک نوشیدنی.

4. ساما-ساما (Sama-sama): خواهش می کنم

حتی اگر یک محلی به جای به کار بردن اصطلاح تِری ما کا سی، به زبان انگلیسی از شما تشکر کرد (Thank you)، شما او را با گفتن ساما-ساما (خواهش می کنم)، شگفت زده کنید تا یک خنده شیرین و دوست داشتنی از محلی ها تحویل بگیرید.

5. سایا تی دا مِنگِر تی (Saya tidak mengerti ): متوجه نمی شوم

بسیاری از شهروندان اندونزی، به خصوص در منطقه ها گردشگری، به حد کافی می توانند انگلیسی صحبت نمایند. اما اگر باز متوجه منظور آن ها نشدید یا اگر آن ها با اشتیاق، کلماتی را به کار می برند که کاملا نمی فهمید، کاملا مودبانه، از اصطلاح سایا تی دا مِنگِر تی (متوجه نمی شوم)، بهره ببرید.

جهت یابی و آدرس

6. دی مانا تویلِت؟ (Di mana toilet): سرویس بهداشتی کجا است؟

وقتی در طبیعت هستید و نمی توانید تابلوی سرویس بهداشتی یا WC، تویلِت (Toilet) یا حتی کامار مَندی (Kamar Mandi) را پیدا کنید، به هیچ وجه وحشت زده نشوید. از یک فرد محلی، به سادگی بپرسید، دی مانا تویلِت؟ و مطمئن باشید که آن ها خشنود می شوند تا به شما، نزدیک ترین سرویس بهداشتی را نشان دهند.

7. بائه لوک کی ری- بِلوک کا نان (Belok kiri, belok kanan): به چپ بپیچید - به راست بپیچید

دانستن اصطلاح ساده بائه لوک کی ری- بِلوک کا نان، برای به ترتیب، پیچیدن به چپ و راست، نه تنها به شما یاری می نماید که زبان محلی ها را در زمان آدرس دادن به شما، متوجه شوید، بلکه بعلاوه به شما یاری می نماید تا با رانندگان ارتباط برقرار کنید، البته اگر بدانید که به کجا می خواهید بروید یا یک نقشه در دست دارید.

8. دِ کات - جا وو (Dekat, jauh): نزدیک - دور

مقدار گیری مسافت در اندونزی بسیار به طرز تفکر شخص بستگی دارد؛ اما به کار بردن اصطلاحات دِ کات - جا وو (به ترتیب نزدیک و دور)، ممکن است هنگام جهت یابی، به کار شما بیایند و کاملا معمول است که مردم اندونزی، مسافت را با این اصطلاحات بیان نمایند.

در رستوران یا کافه

9. سا یا مائو پِسان (Saya mau pesan): می خواهم سفارش بدهم

در رستوران یا کافه های اندونزی، فقط انگشتتان را روی منو قرار ندهید. زمانی که گارسون به سر میزتان آمد تا سفارش شما را بگیرد، حداقل کوشش کنید که اصطلاح سا یا مائو پِسان را، به معنای می خواهم سفارش بدهم، قبل از اشاره به منو یا کوشش بی فرجام برای خواندن نام غذا به زبان محلی، بگویید.

10. جانگان تِر لا لو پِداش (Jangan terlalu pedas): نمی خواهم خیلی تند باشد

زمانی که می دانید غذاهای یک رستوران در اندونزی، مشهور به تند بودن هستند یا در منو، علامت غذای تند دارند (معمولا یا علامت فلفل چیلی معین می شوند)، از اصطلاح جانگان تِر لا لو پِداش، به معنای نمی خواهم خیلی تند باشد، بهره ببرید. در نظر داشته باشید که تعریف اندونزی از کلمه تند، ممکن است مساوی سوزاندن زبانتان باشد. استفاده از این اصطلاح، زبان و معده شما را در اندونزی نجات خواهد داد.

11. اِ نَک (Enak): خوشمزه است

اِ نَک، به معنای خوشمزه است را حتما به خاطر بسپارید؛ زیرا اگر در زمان امتحان کردن غذاهای محلی بسیار خوشمزه اندونزیایی، این اصطلاح را به کار ببرید، فروشنده را بسیار خشنود خواهید کرد. پس از گذاشتن غذا در دهانتان، کمی صبر کنید و سپس با نشان دادن انگشت شصت به سمت بالا، بگویید، اِ نَک.

در بازار

12. بِرا پا هَر گَن یا؟ (Berapa harganya): قیمت آن، چند است؟

این عادت را در خودتان ایجاد کنید که قبل از توافق برای خرید، قیمت آن را بپرسید تا از کلاهبرداری در امان بمانید. اگر می خواهید این کار را به نحو احسن انجام دهید، از اصطلاح بِرا پا هَر گَن یا؟ به معنای قیمت آن، چند است، به زبان اندونزیایی بهره ببرید و تعاملی محترمانه با فروشندگان داشته باشید.

13. تِر لا لو ما هال (Terlalu mahal): خیلی گران است

اشکالی ندارد که به فروشنده بگویید که چیزی، خیلی گران است. احتمالا، گران هم است. این کار را با به کار بردن اصطلاح تِر لا لو ما هال، به معنای خیلی گران است، انجام دهید تا در قدم بعدی بتوانید برای پایین آوردن قیمت، چانه بزنید.

14. بُله کو رَنگ؟ (Boleh kurang): می توانید آن را مقرون به صرفه تر به من بفروشید؟

شما در حین قدم زدن در بازارهای سنتی، اصطلاح بُله کو رَنگ، به معنای می توانید آن را مقرون به صرفه تر به من بفروشید را زیاد خواهید شنید. رمز موفقیت در این کار این است که در ابتدا به سختی چانه بزنید و قیمت را خیلی پایین بیاورید و سپس اجازه دهید که کمی قیمت بالا برود تا فروشنده نارحت نگردد و کاملا راضی باشد.

15. ای نی - ای تو (Ini, itu ): این یکی - آن یکی

اصطلاحات ساده ای نی - ای تو، به معنای به ترتیب، این یکی و آن یکی، می توانند در زمان انتخاب در میان یک دکور پر از جنس و متوجه کردن فروشنده، به شما یاری بسیاری نمایند. اطمینان حاصل کنید که فروشنده می داند شما برای کدام کالا، چانه می زنید.

اعداد

• سا تو (Satu): یک
• دو وا (Dua): دو
• تی گَ (Tiga): سه
• اِم پات (Empat): چهار
• لی مَ (Lima): پنج
• اِ نام (Enam): شش
• تو جو (Tujuh): هفت
• دِ لا پان (Delapan): هشت
• سِم بی لَن (Sembilan): نه
• سِپو لو (Sepuluh): ده
• را توس (Ratus): صد
• ری بو (Ribu): هزار

پیدا کردن یک دوست

16. نا ما کا مو سیاپَ؟ (Nama kamu siapa): نام شما چیست؟

پرسیدن نام اشخاص در اندونزی، راهی برای آغاز یک دوستی است. یک راه مودبانه و محترمانه در حین دست دادن با یک محلی این است که با پرسیدن نا ما کا مو سیاپَ، نام او را بپرسید.

17. نا ما سا یا (Nama saya): نام من ... است

به جای پرسیدن سوال نام شما چیست، می توانید پس از دراز کردن دست راستتان برای دست دادن، با اصطلاح نا ما سا یا، خودتان را به او معرفی کنید و مطمئن باشید همه چیز پس از این، به راحتی بین شما پیش خواهد رفت.

18. سا لام کِنَل (Salam kenal ): از دیدار با شما خشنود شدم

گفتن عبارت سا لام کِنَل، به معنای از دیدار با شما خشنود شدم، پس از دیدار رو در رو یا مجازی با کسی برای اولین بار، کاملا رایج است.

دیگر اصطلاحات کاربردی

19. بو لِ (Bule)

بو لِه، یک اصطلاح عمومی برای توصیف خارجی ها، به خصوص آنهایی که قفقازی به نظر می آیند، است. این اصطلاح به هیچ وجه در زبان اندونزیایی، اهانت آمیز نیست، اگرچه بعضی گردشگران خارجی ممکن است، این عبارت را نژادپرستانه یا نامناسب بدانند. حقیقت این است که بیشتر اوقات، بو لِه، یک اصطلاح توصیفی رایج در میان محلی ها است.

در مواقع اضطراری

20. تُلُنگ (Tolong): یاری

تُلُنگ به معنای یاری است و می تواند در صورت احتیاج به یاری فوری، به صورت یک حرف ندا استفاده گردد تا توجه بقیه را جلب کند.

21. پانگ گیل پُلی سی (Panggil polisi): به پلیس زنگ بزنید

اصطلاح پانگ گیل پُلی سی، یک عبارت دیگر برای مواقع اضطراری به معنای به پلیس زنگ بزنید، است.