کریسمس با نمادهای ایرانی - هیو بلاگ

خبرنگاران: پس از آن که کیش مهرپرستی از فراز تمدن های غربی و شرقی به حاشیه رفته بود، روز میلاد حضرت مسیح ع در تاریخ 25 دسامبر، با سالروز تولد میترا یا مهر ایرانی ابقا شد و این دو واقعه مهم به هم پیوند داده شد.

ارامنه ایران، سنت بابانوئل را همچنان زنده نگهداشته اند و در اجرای سنت هایی چون برپایی درخت کریسمس و تزیین آن و شام شب عید، از فرهنگ ایرانی هم وام گرفته اند. ارامنه ایران، دو سه هفته مانده به کریسمس، خانه تکانی خود را شروع می کنند و با نزدیک شدن به شب عید، به تکاپوی بیشتری می افتند. البته آنچه مهم است، نوع غذاهای شب عید است.

خانواده های فامیل در اولین روز سال نو، شام یا ناهار را با هم صرف می کنند. حلیم مهمترین غذای سنتی خانواده های ارمنی است. دلمه، بخصوص دلمه برگ مو و کوفته، از دیگر غذاهای سنتی سفره شب عید ارامنه است.

مراسم شب میلاد حضرت مسیحع در کلیساهای آشوری برگزار می گردد و تا پاسی از شب به طول می انجامد. همچنین مراسم دعا و نیایش روز میلاد نیز صبح روز 25 دسامبر در تمام کلیساها برگزار می گردد. در چنین روزی، کمتر کسی از ارامنه در خانه می ماند و تحت هر شرایطی به کلیسا می رود.

سنت درخت کریسمس

سنت درخت کریسمس، به آلمان قرن شانزدهم میلادی برمی گردد، زمانی که مسیحیان، درختان تزیین شده ای را به خانه های خود آوردند. همچنین در آن زمان عده ای هرم هایی از چوب می ساختند و آن را با شاخه های درختان همیشه سبز و شمع تزیین می کردند.

بسیاری از آمریکایی ها در قرن نوزدهم، درخت کریسمس را چیزی غریب می دانستند و اولین درخت کریسمس در این کشور، مربوط به سال 1830 است که از طریق مهاجران آلمانی پنسیلوانیا به نمایش گذاشته شده بود.

چنین درختچه ای در سال 1851 از طریق مهاجران اروپایی در محوطه خارجی یک کلیسا برپا شد، اما وجود آن برای ساکنان این قصبه بسیار توهین آمیز و نوعی بازگشت به بت پرستی به شمار می آمد، تا آنجا که آنها خواستار جمع کردن آن شدند، اما در حدود سال های 1890، درخت کریسمس به تدریج در ایالات متحده محبوبیت یافت. جالب است که اروپاییان از درختان کوچکی که حدود 1 تا 5/1 متر طول داشتند، استفاده می کردند، در حالی که آمریکاییان درختی را می پسندیدند که تا سقف خانه برسد!