پورموسوی: وقتی بازیکنم در محاسباتش اشتباه می نماید، من چرا باید فحش بخورم؟، شک ندارم که این بازی را برای استقلال در آوردند - هیو بلاگ

به گزارش خبرنگاران، سیداکبر پورموسوی پس از شکست یک بر صفر تیمش مقابل تیم فوتبال استقلال در دیداری معوقه از هفته بیستم لیگ برتر فوتبال، گفت: بازی خوبی بود و متأسفانه به دلیل اشتباهات داوری، از کسب یک پیروزی خانگی محروم شدیم. در نیمه اول روی صحنه ای که ارسال شد، پنالتی به سود ما بود و خود داور هم به بازیکن ما گفته است که پنالتی بوده، اما نمی دانم چرا سوت نزدند.

وی با ادامه انتقاد به عملکرد داوری، اضافه کرد: نیمه دوم هم با اخراج حسین بغلانی بازی را یکطرفه کرد و طبیعی بود استقلال از این فرصت استفاده کند و به ما فشار بیاورد.

سرمربی تیم فوتبال اعلام نمود: شرایط از دقیقه 85 به بعد برابر شده بود و ما از روی غفلت بازیکنان خودمان و اشتباه فردی گل خوردیم. متأسفانه مانند بازی با آلومینیوم اراک، یکسری از افرادی که روی دیوارها بودند، به من توهین کردند و این خیلی زشت است. من بچه خوزستان هستم و تنها مربی خوزستانی هستم که با بالاترین مدرک مربیگری در لیگ برتر مربیگری می کنم.

پورموسوی تأکید کرد: از پیشکسوتان عذرخواهی می کنم که این مسئله را بارها گفتم، اما برای چهار جوانی که به من فحش دادند می گویم که بیش از 30 سال است مربی هستم و بین چهار مربی خوزستانی هستم که در یوفا نه AFC بالاترین مدارک مربیگری را دارم. وقتی بازیکن ما در دقیقه 4+90 در محاسباتش اشتباه می نماید، من چرا باید فحش بخورم؟ مگر ما بازیکن داریم روی نیمکت که باید بازی بدهیم و بازی ندادیم؟

سرمربی تیم فوتبال صنعت نفت با اشاره به دست خالی اش روی نیمکت گفت: انتظارم از طرفداران این است که واقعیت ها را ببینند. تیم استقلال میلیچ، شجاعیان و آرمان رمضانی را داخل می آورد، من احمد شریعت و زواری را وارد زمین می کنم. دست من بسته است و نمی ترسم و اگر می ترسیدم، رفته بودم و اینجا نمی ماندم. من هفته ششم، نیم فصل و سه هفته پیش پیشنهاد داشتم و ماندم، چون افرادی هم پشت من ماندند و وظیفه ام بود بمانم. به دور از وجدان است که از دقیقه 5 و 10 بازی یا نیمه دوم من فحش بخورم. بازیکن من در حال گرم کردن است و به من فحش می دهند که بازیکن 18 ساله استرس می گیرد و نمی تواند بازی کند. اشتباه من چه بوده است؟ چرا باید فحش بخورم؟ ما تدارک حمله دیدیم و توپ به تیر، دروازه بان و دفاع خورد و گل نشد. اگر ما تا قبل از 10 نفره شدن حمله نمی کردیم، قبول داشتم و می گفتم کار من ضعیف است، اما حمله کردیم و تا شش قدم حریف رسیدیم. بازی را ببینید که در دقیقه 44 بازی، سیدحسین حسینی چه واکنشی نشان داد و سه یا چهار بار دروازه را نجات داد. چرا من باید فحش بخورم وقتی کارم را به بهترین شکل انجام می دهم؟

پورموسوی تأکید کرد: ما همین پتانسیل (پتانسیل تیم حریف) و توانایی را داریم، اما بیت سعید، زبیدی، زهیوی و ساکی را نداشتیم. دقیقه دو بازی و در این مسابقه عظیم، محمد اهل شاخه مصدوم می گردد، حسین بغلانی جای او می آید و دقیقه 50 اخراج می گردد، باز هم من باید فحش بخورم؟!

وی توضیح داد: من شک ندارم که این بازی را برای استقلال در آوردند. پای این حرف هم می ایستم. فیلم بازی موجود است. صحنه پنالتی، صحنه اخراج و خطاهایی که استقلال کرد و داور از کنار آن گذشت و توجهی نکرد. متأسفم برای رئیس فدراسیون و کمیته داوران! پای حرفم ایستادم و من را احضار هم نمایند، در کمیته انضباطی حاضر نمی شوم. عین واقعیت را می گویم. فیلم بازی را ببینند اگر اشتباه می کنم محرومم نمایند و اگر اشتباه نکردم و واقعیت را گفتم، عذرخواهی نمایند. دردی از من دوا نمی گردد، اما آن چهار نفری که بالا به من فحش می دهند، می فهمند که دست هایی پشت پرده است.

سرمربی تیم فوتبال صنعت نفت گفت: من روز 28 اسفند در این اتاق مصاحبه کردم و برای خودم دشمن ساختم. بچه های ستاد و دفترشان را تحریک می نمایند که به من فحش بدهند. من هفت هفته دیگر اینجا ایستاده ام و یک روز از این شهر می روم، اما می فهمند من خیانت کردم یا خدمت نموده ام. خیلی ها ابتدای فصل جرأت نداشتند این تیم را تحویل بگیرند، چون بازیکنی نبود. من آمدم، بازیکنان آمدند و مدیریت باشگاه همت کرد و با دوستی و همدلی تیم خوبی جمع کردیم.

پورموسوی یادآور شد: می گویند چرا این تیم ابتدای فصل نتیجه گرفت و اکنون نتیجه نمی گیرد، اما در همین تیم محدود ما همه سالم بودند. چهار مصدوم داشتیم و دو نفر هم اضافه شدند و اکنون شش مصدوم داریم. الان هم شرایط همین است و بازیکنی نمی توانیم بگیریم. چون از نقل وانتقالات محروم هستیم، باید فرصت و فضا ایجاد کنیم و جوانان به تیم اضافه شوند تا از این فصل عبور کنیم.

وی با یادآوری اینکه دو بار استعفا داده است، اضافه کرد: اگر عملکرد من بد بود، مسئولان باشگاه من را کنار می گذاشتند و با استعفایم موافقت می کردند. همه یکطرفه می فرایند. من پای این تیم سوختم، اما شک نکنید راهی که رفتم درست بود. دیگر قرار نیست که به زمین بروم و جای مهاجمان گل بزنم یا در دقیقه 94 توپ را دفع کنم تا گل نگردد. من به عنوان مربی تیم را آماده کردم، تنش ها را کم کردم و تیم به لحاظ روحی و روانی آماده شد، اما اتفاقات به ما ضربه زد.