خوردن غذای چرب چه بلایی سرتان می آورد؟

به گزارش هیو بلاگ، مهر/ مدت هاست که معین شده یک رژیم غذایی پرچرب می تواند منجر به گرفتگی عروق گردد، اما محققان اخیراً آغاز به آنالیز جزئیات این موضوع نموده اند. یک مطالعه تازه روی موش های آزمایشگاهی می تواند یاری زیادی به یافتن روش های درمانی برای باز کردن جریان شریان ها کند.

در این تحقیق، محققان دانشگاه پزشکی توکیو ژاپن تحقیقات خود را در خصوص نحوه تأثیر رژیم غذایی پرچرب بر ایجاد تصلب شرایین، تشکیل پلاک های چربی در دیواره رگ های خونی، که می تواند منجر به حملات قلبی و سایر بیماری های عروقی گردد، انجام دادند.

تصلب شرایین به راحتی چربی ها را در رگ ها جمع نمی نماید؛ در واقع یک بیماری التهابی است که به وسیله واکنش ایمنی بدن به ویژه نوتروفیل ها، گلبول های سفید خون که به عفونت ها حمله می نمایند و به صدمات پاسخ می دهند، راهنمایی می گردد.

به طور معمول، نوتروفیل ها برای تنظیم پاسخ ایمنی عمل می نمایند، به طوری که التهاب می تواند مشکل را حل نماید و به بدن اجازه می دهد تا به حالت طبیعی خود برگردد. اما وقتی محرک پایدار باشد، واکنش ایمنی می تواند راهکارها را تغییر دهد و به یک بیماری مزمن طولانی مدت تبدیل گردد.

در این تحقیق گروهی از موش های نوع وحشی معمولی با موش هایی که به طور خاص از نظر ژنتیکی فاقد گیرنده های لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) در غشای سلول خود بودند، مقایسه شدند.

زمانی که از یک رژیم غذایی پرچرب در این موش ها استفاده شد، این موش ها دچار تری گلیسیرید و کلسترول بالا شدند، اندازه چسبندگی نوتروفیل به دیواره رگ های خونی آنها به طور قابل توجهی افزایش یافته و التهاب بسیار بیشتری را تجربه کردند.

ماسایوکی یوشیدا، نویسنده ارشد این مطالعه، شرح می دهد: بر اساس نشانگرهای زیستی خاص در موش ها، ما شک کردیم که تله های خارج سلولی نوتروفیل (NETs که به دام انداختن و از بین بردن عوامل بیماری زا از بدن یاری می نماید) می توانند در فعال کردن نوتروفیل ها نقش داشته باشند. و در واقع، ما شاهد افزایش سیترولیناسیون، نشانگر شناخته شده NETs، در این موش ها بودیم.

وی در ادامه می افزاید: ما به طور تعیین سطح CXCL1 پلاسما (پپتیدی که برای جذب سلول های ایمنی به محل آسیب یا عفونت عمل می نماید) را شناسایی کردیم که پس از 7 روز و 28 روز از رژیم غذایی پرچرب، در موش ها به طور قابل توجهی افزایش یافت.

این نشان می دهد که CXCL1 پیوند بین رژیم غذایی پرچرب و سیترولیناسیون است که بخشی از فرآیند فراوری NET ها است و منجر به تشکیل پلاک های نوتروفیل در دیواره رگ های خونی می گردد. در حقیقت، مسدود کردن فرایند سیترولیناسیون منجر به تغییر اندازه افزایش چسبندگی نوتروفیل ناشی از رژیم غذایی پرچرب شد.