خالق فیلم های دیوانه ای از قفس پرید، رگتایم، آمادئوس و اشباح گویا ، میلوش فورمن، درگذشت - هیو بلاگ

او در سال 1932 در چاسلاف چکسلواکی سابق به جهان آمد. وی پدر و مادرش را در جنگ جهانی دوم در اردوگاه آشوویتس از دست داد.

از این لحاظ شرایط او شبیه رومن پولانسکی بود با این تفاوت که بعدها فهمید که پدری که از دست داده بوده، پدر بیولوژیکی و واقعی او نبوده است.

در مدرسه سینمایی پراگ او تحصیلات خود را در موسیقی و هنر به انتها رساند. نخستین تجربه او آماده کردن فیلمنامه اتوموبیل ددک بود که در سال 1956 به وسیله آلفرد رادوک به فیلم تبدیل شد.

اما شروعگر کار کارگردانی او مستند آزمون در سال 1963 و بعدا فیلم بلند داستانی پیتر سیاه بود.

از قضا شروع راه هنری او مقارن شد با شروع موج نوی سینمای چک. دو کار اول او نیز عشق های یک موطلایی و جشن آتش نشان ها او را در میان کارگردان ها هم گروه خود سرآمد کردند.

اینها کمدی هایی بودند که حاصل زندگی در فضای چگ و تنگناهای ناگزیر آن بودند.

با فیلم جشن آتش نشان های فورمن با نشان دادن یک هجو نمایانگر بی کفایتی، فرصت طلبی و دزدی های حاکم در جامعه مورد غضب مقامات رسمی و از جمله منشی اول حزب کمونیست نهاده شد. تا حدی که زمانی که در شهر محل فیلمبرداری فیلم را نمایش دادند گروهی خودجوش به داخل سالن سینما ریختند!

خوشبختانه حقوق فیلم را کلود بری و فرانسوا تروفو خریدند و بعد هم که قضیه بهار پراگ و آمدن الکساندر دوبچک پیش آمد. با آمدن تانک های روسی، دیگر فیلم برای همواره ممنوع شد.

فورمن بعد از این به آمریکا رفت و در سال 1970 فرار از خانه را ساخت که تضاد نسل ها در نیویورک را نشان می دهد.

اما نقظه اوج و آشنایی کار برای ما دیوانه از قفس پرید و آمادئوس است که در سال های 1975 و 1983 ساخته شدند.

جک نیکلسون در دیوانه ای قفس پرید با نام اصلی پرواز برفراز آشیانهٔ فاخته، نمادی برای مبارزه با سیستم های بی روح ظاهرا خیرخواه شد. فیلم حاصل شناخت فورمن از جوامع توتالیتر بود.

در رگتایم او اقتباسی عالی از رمان مشهور دکتروف انجام داد و جیمز کاگنی را از بازنشتگی درآورد.

اشباح گویا با بازی های عالی خاویر باردم، ناتالی پورتمن و استلان اسکارسگوارد، یکی از دهشتناک ترین مقاطع تاریخ اروپا را به تصویر می کشد.